ስብከት በልሳነ ግእዝ
መጻሕፍቱን ለመግዛት የመጻሕፍቱን ከበር ይጫኑ
በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ፤ አሜን።
አበውየ ካህናት ወአኀውየ
ዲያቆናት፤ አኀትየ ወእማትየ ተለውተ ክርስቶስ ኵልክሙ እፎ ሀደርክሙ
ወእፎ ሀሎክሙ?
አምላክነ ሔር ወመስተሣህል ውእቱ በይነ ዘአብጸሐነ እስከ ዛቲ ሰዓት ዘእንበለ ይዝክር አበሣነ ዘንገብር
በተናግሮ ፤ በሐልዮ ወበገቢር በበዕለቱ ወበበ ሰዓቱ። ወበእንተ ኵሉ ዘገብረ ወዘይገብር ለነ ይሰባሕ ስሙ ለእግዚአብሔር አምላክነ።
ከመ ፈቃደ እግዚአብሔር ዮም ንትሜሀር በይነ ተዋሕዶትነ በዋሕድ አምላክነ ወመድኃኒነ ኢየሱስ ክርስቶስ
ዘወሀበ ነፍሶ ለቤዛ ኵሉ ዓለም።
ወርእሰ ትምህርትነሰ ውእቱ ዘይትረከብ እመነ መዝሙረ ዳዊት በአሐዱ ምዕት ሠላሳ ወክልኤቱ መዝሙር
በቀዳማይ ኍልቁ ወይብል ከመዝ
“ ናሁ ሠናይ ወናሁ አዳም ሶበ ይሄልዉ አኀው ኅቡረ” መቅድመ ኵሉ ነገር ይደልወነ ከመ
ናእምር እሙነ ለርእሰ ትምህርት ዘንትሜሀር።
ወበእንተዝ ለብዉ ኀበ ዝንቱ ቃል! እንዘ እተረጉም ለክሙ በቀሊላን ቃላት
ከመ ታእምሩ ምሥጢሮ ወመልእክቶ ለዘተነግረ።
ናሁ ሠናይ ወናሁ አዳም ሶበ ይሄልዉ አኀው ኅቡረ ብሂል፤
አመ ዕደው ወአንስት አው ሕዝበ እግዚአብሔር ይትረከቡ በፍቅር ኅቡረ በአሐዱ መካን ወበ አሐዱ ልብ። ነቢየ እግዚአብሔር
ቅዱስ ዳዊት በዝንቱ ምንባብ ኢተናገረ በይነ ሰብእ አው ሕዝብ ዘይነብሩ በአሐዱ መካን አላ ዘአልቦ ውሕደት ውስተ ልቦሙ።
ውእቱ ይቤ በይነ ሕዝበ እግዚአብሔር
ኵሎሙ በይነ እደው ወአንስት እለ ተዋሐዱ በፍቅር፤ እለ ይነብሩ በአሐዱ መካን፤ እለ ይትናገሩ አሐደ ቃለ፤ በአሐዱ ልብ።
በዝንቱ ዘመን ዘመነ ዚአነ ብዙሐን ይነብሩ ኀቡረ በአሐዱ መካን፤ አላ አልቦ ፍቅር በልቦሙ፤ አልቦ
ውሕደት በቃሎሙ። ኢንሰይሞ ሠናየ ለዝንቱ ኅላዌ ወለዝንቱ ሕብረት
ዘአልቦ ውሕደተ ልቡና።
ናሁ ንኔጽር ኀበ ርእስነ ወአነ እጤይቀክሙ ወእጤይቅ ርእሰየ በዘይተልዉ ጥያቄያት
ንነብርኑ ምስለ ብእሲትነ አው ብእሲነ፤ ምስለ ደቂቅነ አው ምስለ አዝማዲነ በአሐዱ ቤት፤ በአሐዱ
መካን? ኦሆ ነነብር፤ኦሆ ተዋሐድነ በመካን፤ ተዋሐደን በአካለ ሥጋ። ዝንቱሰ እሙን ውእቱ። አላ ይነብሩኑ ኅቡረ አልባቢነ? ንትናገርኑ አሐደ ቃለ?
ይትረከብኑ ፍቅር እንተ አልቦቱ ምክንያት በማዕከሌነ? ንትፋቀርኑ በበይናቲነ?
ለእመ ናወሥእ እሎንተ ጥያቄያተ በብሒለ ኦሆ፤ ንክህል ከመ ንብል ናሁ ሠናይ ወናሁ አዳም ሶበ ንሄሉ
ንሕነ አኀው ወአኃት ኅቡረ።
አላ ለእመ ናወሥእ እሎንተ ጥያቄያተ በብሂለ “አኮ” መፍትው ንብል አኮ ሠናይ ወአኮ አዳም ሶበ ንሄሉ
ኅቡረ በመካን ባሕቲቱ፤ አኮ በልብ ወበተፋቅሮ።
መኑመ ኢይነብር ባሕቲቶ በአካለ ሥጋ በዝንቱ ዓለም፤ ወምክንያቱሰ ሰብእ ኢይክህል ነቢሮተ ባሕቲቶ
ወይደልዎ ይገብር ግብረ ምስለ ሰብእ ከመ ይብላእ ወይስቲ፤ አላ ይክህል ይንበር ባሕቲቶ በልቡናሁ፤ እንበለ ያፍቅር ካልአነ እስከነ የሐልቅ ዕድሜሁ በምድር።
አዝማድየ አጽምዑ በእዝነ ልብክሙ ወአኮ በእዝነ ሥጋክሙ ወነጽሩ በዓይነ ኅሊናክሙ ወአኮ በዓይነ ሥጋ
ክሙ። አምላክነ ይብለነ በቃሉ ሕያው ዘይተሉ።
“ ወእመሰ ታፈቅሩኒ ዕቀቡ ትእዛዝየ” ወንጌለ ዮሐንስ ምዕራፍ
14 (ዐሠርቱ ወአርባዕቱ)፡ ኍልቁ ዐሠርቱ ወሐምስቱ(15) ። በከመ ሰማእክሙ አምላክነ ይኤዝዘነ ከመ ንግበር አው ንእቀብ ትዕዛዞ።
ምንት ውእቱ ትእዛዙ ለእግዚአብሔር? ትክህሉኑ ትንግሩኒ? ምንተ አዘዘነ ከመ ንግበር?
ውእቱ አዘዘነ ከመ ንትፋቀር በበይናቲነ፤ ወከመ ንንበር አው ንሄሉ በተፋቅሮ ወንትዋሐድ በዘንትናገር
ወነኀሊ በአሐዱ ልብ ከመ ናክብር ኵሎ ሰብአ እንበለ ናድሉ ለገፀ
ሰብእ። ወንትራዳእ በበይናቲነ፤
አበው ወአኀት፦ አመ ታነብቡ ወትሰምዑ ቃለ እግዚአብሔር
ነጽሩ በዓይነ ሕሊናክሙ
ወአኮ በዓይነ ሥጋክሙ፤ ወአጽምዑ በእዝነ ልቡናክሙ ወአኮ በእዝነ ሥጋክሙ። ኢይሰምእ እዝነ ሥጋ እንበለ እዝነ ልቡና አው ተሌልዮ
እምነ እዝነ ልቡና፤ ወኢይሬኢ ዓይነ ሥጋ ዘእንበለ ዓይነ ኅሊና አው ተሌልዮ እምነ ዓይነ ኅሊና።፤ ዓይነ ሥጋ ወዕዝነ ሥጋ ባሕቲቶሙ ኢይክሉ ከመ ይግበሩ ምንተ ዘእንበለ ይትዋሐዱ ምስለ ዕዝነ ውሳጤ ወዓይነ ውሳጤ።
አበው ወእማት፤ አኀው ወአኀት፤ ከመ መጻሕፍት ይሜህሩነ ኵለሔ ኢንነብር ሕያዋነ ወአልብነ ጊዜ በዝንቱ
ዓለም፤ ወሐጺር ውእቱ ዕድሜሁ ለደቂቀ አዳም አቡነ። ወበእንተ ዝንቱ ንመውት ፍጡነ በዘኢነአምራ ቅጽበተ ሰዓት።
“ወመዋዕለ ዓመቲነ ሰብዓ ክራማት እመሰ በዝኀ ሰማንያ ዓም”
መዝሙር 89(ሰማንያ ወተሰዐቱ)
በከመ ይቤ ዳዊት በዝንቱ ዓለም ኢንሄሉ ነዊሐ መዋዕለ፤ ወበእንተዝ ነገር ይደልወነ ንሕንጽ ቤተነ
በመንግሥተ እግዚአብሔር፤ ዝንቱ ዓለም ተውሕበ ለነ ለጊዜሁ ከመ ንሕንጽ ቦቱ ቤተነ ዘልዓለማዌ።
ከመ ተአምሩ ኵልክሙ በዝንቱ ዘመን መኑመ ኢይነብር መጠነ ኍልቆ መዋዕል ዘተጽሕፈ በመዝሙረ ዳዊት፤
ብዙኀን ይመውቱ ቅድመ ሠላሣ መዋዕለ ዓመቲሆሙ። በይነዝ ይደልወነ ንንበር ድልዋኒነ።
እንዘ ንነብር በአካለ ሥጋ በዝንቱ ዓለም ወበዝንቱ መካን መፍትው ንኵን ኅቡራነ ወውሑዳነ በፍቅር
በአሐዱ ቃል ወበአሐዱ ኅሊና። ከመ ነገርኩክሙ ቅድመ በማዕከለ ትምህርትነ ኢንትዋነይ በሕይወትነ ወኢንቅትል ጊዜነ ዘበ ምድር እንተ
ጸገወነ እግዚአብሔር እንበለ ንዋይ እንዘ ንገብር ግብራተ እለ አልቦሙ ረብሕ።
ንሌቡ ፍጡነ ቅድመ ይንሥአነ ሞት እምቅድመ ንሕንጽ ቤተነ ዘበሰማያት።
እስመ ውእቱ መሐሪ ወመስተሣህል ይሐበነ ዐዕይንተ አእምሮ ወለብዎተ ቃሉ ዘሰማዕነ ከመንግበር ሠናየ
ወይሐበነ ዘመነ ንስሐ።
ወስብሐት ለእግዚአብሔር
እምነ አውደ ጥናት ዘግእዝ
በመ/ር መላኩ አስማማው ቢሰጠኝ